Succulent ve Kaktüs Dikimi

Herkese Merhaba,

Bu yazımda size bilmişliğin değil, bilmemişliğin yazısını yazıcam.Nasıl yani?
Şöyle ki;

bilmemekten kaynaklı ,üzüntü ile sonuçlanan arka arkaya yaşadığım olayı ve sonunda ne anladım onu paylaşıcam.

Kendimi bildim bileli çiçeklere karşı hiç bi ilgim - sevgim olmadı.

Hiç, bi saksı mor menekşem olsun da sulayayım istemedim yani.Ya da salonun köşesinde Difenbahya olsun ağaç gibi,diğer köşede aşk merdiveni...Ama bu nefret ediyorum demek değil.

Fakat nedendir bilmem ,kaktüslere de aşırı düşkünüm. Kaktüs ve kaktüsgillere.Yıllarca minik minik kaktüsler edindim.

Hatta şu marketlerde çiçek diye üzerine yapıştırdıkları plastik şeyi algıladığımda duyduğum hayal kırıklığı küçümsenecek gibi değil.Her neyse dediler ki bilgisayarın yanına koyun radyasyonu çeker. Sanki araç.Sanki canlı diil,sanki sevgi beklemiyor.

Tabi ki bu çiçekler gerçek.!

Benim kaktüslerim içten içe çürüyüp ölüyorlar.Sebebi mi? Bilmiyorum. Sadece tahmin ediyorum.Ya fazla su veriyorum ki bu ay da yada iki ayda 1 defa.Ya da hiç sevmediği bir yere koyuyorum onu evde.Aksesuar muamelesi yapıyorum.Unutuyorum onun canlı olduğunu,ışığı ne kadar sevdiğini,suyu ne kadar istediğini sorgulamadan; şu sehpanın üzerinde dursun,bunu da şu köşeye koyim bütünlük 

sağlar diye yer beğeniyorum.

Çok sevdiğimiz aile dostumuz ev hediyesi olarak harika bir kolaj getirmişti.Tık Tık.

Uzunca süre dayandı bana,zamanla bir kaçı öldü sonra yeniden kendine geldi.Değişik dönemlerde bi kaçını kaybetsemde yaşadı o bahçe.

Çok sevdiğim can dostum eğitimini bu anlamda aldığı gibi meslek olarak halen bu güzelliklerin içinde. Ve bana her gelmesine bir kaç succulent getiriyor ve ben büyük başarıyla öldürüyorum.

En son getirdiklerini dikerken videosunu çektim.Ama bi çoğunu kaybettim bile.Nerde yanlış yapıyorum ...

Hava alması gerek diye balkona koyuyorum (batı balkonu) güneş yakıyor.Evin içine koyuyorum zamanla yavaş yavaş içten içe ölüyor.Yer değiştirmiyorum çok fazla.Hep gözümün önünde olsun,odanın starı o olsun istiyorum.Ama her seferinde başarsızıklar devam ediyor.

İlginçtir ki,hayatımın her alanında çoğu uğraş,nesne ve kişisinden çabuk sıkılan bi yapıya sahibim.Ama yıllardır bıkmadan usanmadan kaktüs beslemeye çalışıyorum.

Ben elmayı seviyorum diye elma da beni sevecek değil ya!

Umarım böyle değildir.Umarım beni seviyosunuzdur kaktüs ve succulent familyası.Ben sizi çok seviyorum.Şimdi size yer bulacaz.Bakalım evimin hangi köşesi size huzur verecek.Ben pes ediyorum..Sizin istediğiniz olsun.

Hadi siz aşağıdaki videoyu izleyin.

Bloguma ve Youtube kanalıma abone olmayı unutmayın.