Hamilelik Sürecim , Nasıl doğum yaptım

Hayatımın en önemli tecrübesini paylaşıcam bu yazımda.
Aslında hem çok uzun bir süreç, hem de göz açıp kapayıncaya kadar geçmişçesine şaşırtan bir olgu.Bazı durumlardan bahsedemeyeceğim. Belkide upuzun bir yazı olacak.
Kimin ya da kaç kişinin okuduğundan ziyade bu yazı biraz da kendim için.

Gelelim olayın taa en başına.
Şimdi insan doktordan ,muayeneden mutlu çıkmak ister. Zaten biliyorsundur yada şüpheleniyosundur.
Benim durumum böyle olmadı.Bi kontrol için gitmiştim doktora. Ve birden Gebesin dedi.
-Ciddi misiniz?
Daha cevabı almadan; Ama düşük yapıyorsun dedi...
O anki ruh halimi,psikolojimi,vucudumdaki reaksiyonları,beynimdeki binlerce soruyu anlatamam.
Hemen detaylı ultrasona yönlendirdi ve bebeği daha doğrusu keseyi alıp almayacağımıza karar vereceğini söyledi.
Şimdi şöyle düşünün;Bebek istiyorsunuz ama o ara beklemiyorsunuz ve ilk bebeğiniz...

Öylesine suçladım ki kendimi;Çünkü ondan haberim olsaydı dikkat ederdim ve onu tehlikeye atmazdım.Tehlike dediğimde bi kaç ev işi.Biliyorum zorladım kendimi o yüzden oldu.
Tabi o an aklıma onlar gelmiyor..Kendi kendime diyorum ki;"Neden ama ya ben sağlıklı beslenirim,kendimi soğuktan korurum, acaba Roaccuttane tedavisi görmüştüm bi kaç sene evvel o yüzden midir?"Velhasıl kelam o ultrason sonucu çıkana kadar ne garip bir ruh hali içerisindeydim anlatamam.
Sonuç geldi ve doktorum 15 gün hiç kalmadan uzanmam gerektiğini,hergün süt,yumurta,ceviz ve meyve yemem gerektiğini,yemeğimi bile yatarak yememi sadece lavabo için yerimden kalkmamı,çay-kahve kesinlikle içmemem gerektiğini falan söyledi.15 gün sonunda bakacaz bebek bizimle kalacak mı yoksa bu süreçte tutunamayacak mı??
Doktordan,( bebek isteyipte) mutlu çıkamayan nadir insanlardanız..
Evet mutlu olamıyoruz çünkü mutlu olmak için çok erken.Kendimi kaptırmadım hiçbir zaman.Çünkü sonunda çok daha fazla üzülebilirdim. Sadece içimde korunmaya ihtiyacı olan bi canlı var. Benim gördüğüm ise sadece bi nokta.
Hamileliğin verdiği etkilerden zaten uzandığım yerde parti parti uyuyordum.O sıralarda farkında olmadan elimi hep karnıma götürüyormuşum. Bilinç altımda sanırım ona güç vermeye çalışıyordum.

Kullandığım ilaç ve takviyelerden de bahsedicem başka bir yazıda.

Şimdi size detaylı detaylı testlerden tahlillerden bahsederek sıkmayacağım ama işte ikili tarama testleri olsun aylık rutin kontroller olsun bir dizi aşamadan geçtik. Bizim fazlasıyla stres yaptığımız tahlillerde eşimle artık laboratuvar sonuçlarını doktora göstermek için beklerken çözer hale gelmiştik.
En yapılmaması gereken şeyi yapmadım. Sizde yapmayın.Sakın başınıza gelen,aklınıza takılan bir soruyu Googlelamayın. Böyle durumlarda en felaket yorumlar çıkar karşınıza.
Ben doktorumu değiştirmek durumunda kaldım.Çünkü Psikolojik olarak negatif etkileniyordum.Teşhisleri ve tedavileri çok iyi olmasına karşın bi kere bana hamile olduğum haberini kötü bir şekilde vermişti.
Sonrasında doktor araştırmaları, iletişimimizin uyup uymayacağı önemliydi fazlasıyla.
Uydu fakat yine ben her seferinde doktordan üzgün çıktım,bebeğim aşağıda..Doktorum kızıyor çok ayakta duruyorsun diye.Vallahi durmuyorum. Max. 2 saat.24 saatte 2 saat en fazla.Ama bebek aşağıda.Bu da erken doğumu tetiklermiş. Yine kendimi suçluyorum ama 24 saatte yatamam ki.Elimden geldiğince kalkmamaya çalışarak geçirdim hamileliğimi.Halbuki ben neler hayal etmiştim.İlk aşamada hamile pilatesine yazılacaktım,sonraki aylarda da eşimle ve koca göbeğimle yürüyüşler yapacaktık...Hayaller -Hayatlar
Aş ermedim. :( Yine hayallerde mevsimsiz meyveler aşermek vardı. Çok sevdiğim çikolatayı bile ilk 5 ay ağzıma sürmedim.Sadece çikolata mı şekerli,tatlı hiçbir şeyi .Eeee nooldu yalan oldu "Ye tatlıyı çıkar Hakkı'yı"  Anladınız cinsiyeti de Bir erkek bebeğimiz olacak. O da hayal ettiğimiz gibi olmadı.Muayene sırasında ultrasonda doktor bize bebeğin organlarını sayıyor; bu kalbi,bu omuriliği,bu elleri , bu da pipisi......! (TAMAM)
Yahu bi hazır mısınız de,bi heyecanlandır,hiç mi Acun izlemedin be hocam.. :)
Ama cinsiyet açıklamamız istediğim gibi oldu.Unutmazsam videosunu ekliyim. Hatta belki bunun için ayrı bir detaylı yazı yazabilirim.
Neyse ki doktorumuzu sevdik.Aradığımız zaman telefonumuza hemen cevap verdi,sıkıntılarımı anlatmakta zorlansamda hemen anlayıp tedavi uyguladı, uzun uzun aklımıza takılan sorulara cevapladı veee benim için en önemlisi son dakika sezeryan olmalısın diye saçma sapan bir bahane uydurmayıp ,pazar günü demeden doğumumda bulunmasıydı.Tabi bunları başta bilemiyorsunuz,ne kadar araştırsanız da durumlar değişebilir.Şehir dışında olabilir, başka bir ameliyatı olabilir,hatta şehir dışında olmayıp da öyleymiş gibi yapadabilir. Bunları da duyduk..
Ben en başından beri sürekli normal doğum yapmayı istediğimi,bebeğin riskli bir durumu olmazsa kesinlikle sezeryan olmayacağımı söyledim. İstediğim gibi de oldu. 38+3 te Pazar günü Normal doğumla bebeğim dünyaya geldi.
Peki nasıl anladım bebeğin geleceğini;

Aslında anlamadım.Şöyle ki, 11 Haziran Cumartesi günü henüz mobilyalarımız gelmemiş, perdeler takılıyor , evde temizlik var aynı zamanda da hastahane ikramları için de kokulu taş dökmeyi öğreniyorum.Aynı gün yemekte acı biber yedim. Akşam bi sancı.. Eşim bana kızıyor yeme dedim o kadar diye.Ama sancılar 15 dakikada bir geliyor.Şüpheleniyoruz . Tam da acı biber sancısı gibi. :) gece 4 e kadar biz eşimle kavanoz ları tamamlıyoruz ama sancılar devam ediyor. Artık sabah 4 dk da bir gelmeye başlayınca doktorumu aradım,hastaneye geç bende geliyorum dedi. Henüz erken daha 3 gün önce muayene olmuştum.Biz gidiyoruz ama kimseye haber de vermiyoruz çünkü emin değiliz.Sadece kayınvalidemi aldık hastaneye geçtik. En fazla muayene olup evimize döneriz diyoruz.
Eşim  yolda " Sanki bu doğum sancısı diil " dedi. Neden dedim; "Çünkü çığlık atmıyosun"
Evet atmıyodum,ama doğum sancısıymış.
Şunu söyliyim,yaşamadan kimsenin anlattığının etkisinde kalmayın.Öyle çok duyupta aaa bu muymuş, bu kadar mı yani dediğim, başta direndiğim, ebemle pazarlık yaptığım durumlar oldu ki.. Hepsi faso fiso.
Hatta normal doğumdan korkan varsa hiç kormasın.Asıl korkunç olan bence sezeryan.Bu da kişiden kişiye değişir elbet. Ama sırf duyduklarınızdan yada gördüklerinizden(doğum belgeselleri izlediyseniz ki ben hiç izlemedim bilerek) ötürü yönlenmeyin.Kendinize bakın,yapabilir miyim diye sorun,yapmak istiyor muyum yada.
Bende hırs varmış,doktorum öyle dedi :)Evet Epidural yaptım .Diyolar ki ohooo Epiduralde ne var bende yaparım.Yap o zaman.Benim isteğim acı çekmek diil ki benim isteğim kendimi kestirmemek. Bu.
Zaten artık son yarım saatte ilacın etkisi geçti o sancıları resmen hissederek girdim doğuma,isteğim doğrultusunda yeniden ilaç verebileceklerini söylediler ,fakat ben istemedim. Tamam belki sıfır değildi ama çoğunlukla gitmişti ilaç artık.Zaten hamileleiğim boyunca asla tansiyonumda bi anormallik olmamıştı.Amaaaa o epidural için belime takacakları iğne..Öyle korkmuşum ki Tansiyonum 6 -3 e düşmüş.Acı mı,normal. Şimdi size hiç acımıyor deyip yanlış yönlendirmek istemem, sonuçta herkesin acı eşiği farklı.
Neyse ki benim doğum yapacağım gün ve saatte nöbetçi olan Ebe hemşire ile çok iyi bir iletişim kurmamız işimi çok kolaylaştırdı.Rahat bir sancı süreci ve doğum öncesi ön hazırlıkları geçirdim.Olurda detaylı sormak istediğiniz bir soru olursa mail ile sorabilirsiniz seve seve ve en objektifinden yanıtlarım.
Peki ya doğum anı..Sanırım 1 hafta boyunca sürekli saniye saniye yaşadım doğum sürecimi.
Ben hep önemli olaylar ve günler öncesinde kendime şunu empoze ederim;                                
"Bu anı bir kere yaşayacaksın, ne kadar bilinçli yaşarsan o kadar iyi hatırlarsın, heyecanlanma ve farkında ol."
Nişanımda, düğünümde bunu yaptım ve işe yaradı.Doğum en önemlisiydi.En unutmamam gerekeniydi.Bu arada önceden Ebeme,bebeğim doğunca kucağıma verilmesini istediğimi de söyledim. İyiki söylemişim.Hayatım boyunca unutmayacağım tek his.Böyle bir doku,böyle bir koku olamaz..
O kadar uzadı ki yazı, aslında daha öyle çok detay var ki anlatacak. Ben hazır hala dilek kapım açıkken sizler için diliyorum;Allah isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın ve Allah evlatlarımızı bize bağışlasın.
En klasiğinden Yaşamadan anlanamayacak duygu..

Allah'a Emanet olun.